Potrzebujesz programu, który rozwiąże problemy w zarządzaniu produkcją?
NASZ PROGRAM PRODUKCYJNY POMOŻE CI:
1. Zaplanować co i kiedy trzeba zrobić, żeby zrealizować zebrane zamówienie
2. Oszacować właściwą marżę handlową w oparciu o faktyczne, najdokładniejsze koszty wytworzenia produktu
3. Sprawiedliwe i motywująco rozliczyć efekty pracy osób zatrudnionych przy produkcji
4. Utrzymać wysokiej jakości produkcję, połączoną z jej bieżącą kontrolą
5. Stworzyć warunki do minimalizacji kosztów produkcji
Ad 1. Każde zamówienie otrzymuje zaplanowany dzień odbioru. Dzięki informacji o posiadanych zasobach produkcyjnych system informatyczny dokonuje jego weryfikacji. Osoby zarządzające produkcją w każdej chwili mają wgląd do listy zebranych zamówień wraz z ich zaplanowaną datą zakończenia i aktualnym statusem (0 – 100 %) wykonania.
Aby zainicjować proces produkcji, należy wydać dyspozycje produkcji. Dyspozycja określa kto, na jakiej maszynie będzie wytwarzał określone produkty. Dyspozycja może łączyć ze sobą kilka zamówień naraz, jak też zupełnie na odwrót - wybierać tylko fragmenty z większego zamówienia.
Dyspozycja produkcyjna jest przekazywana osobie (pracownikowi) w wersji elektronicznej lub w postaci wydruku i zawiera kompendium wiedzy niezbędnej do rozpoczęcia pracy,
a w szczególności: co i ile zrobić, jakie materiały pobrać, wskazówki, ewentualne rysunki techniczne, uwagi i zalecenia przekazane z innych działów.
Dyspozycja jest sygnowana kodem kreskowym, wykorzystywanym później przy rejestracji wyników produkcji .
Ad 2. Specyfikacja materiałów do pobrania, widniejąca na dyspozycji powstaje automatycznie w oparciu o recepturę danego produktu.
Receptura taka zawiera nie tylko potrzebne materiały, ale także wszelkiego rodzaju innego zasoby i koszty związane z wytwarzaniem. Dzięki temu już na etapie planowania jesteśmy w stanie dość dokładnie oszacować jednostkowe koszty wyrobu. Koszty dokładne uzyskamy po ostatecznym rozliczeniu dyspozycji, gdyż w trakcie produkcji będzie rejestrowane faktyczne zużycie surowców, które niejednokrotnie odbiega od zużycia normatywnego
Zastosowane rozwiązanie pozwala na prawidłowe szacowanie marży handlowej już na etapie przyjmowania zamówienia i uściśli ją bezbłędnie w chwili zamknięcia zlecenia
Ad 3. Pracownik wykonujący zadania wyspecyfikowane w dyspozycji na bieżąco rejestruje etapy swojej pracy. W tym celu skanuje kod kreskowy widniejący na dyspozycji, a następnie wpisuje ilość odkładanego po wytworzeniu produktu. Pozwala to na ścisłą kontrolę zaangażowania i efektywności w ciągu wszystkich godzin zmiany i bieżące monitorowanie postępu pracy. Zarejestrowanie faktu wykonania puli produktów skutkuje także automatycznym rozchodem surowców oraz zwiększeniem stanu produktów gotowych. Dzięki temu dział zaopatrzenia posiada najbardziej aktualne informacje o stanie surowców. Z kolei nowo wytworzone produkty mogą trafić do obrotu nawet przed ostatecznym rozliczeniem dyspozycji.
Ad 4. Rejestracja zużycia surowców może odbywać się w sposób bardzo prosty, automatycznie według receptur, ale może też zostać poddana rygorom ewidencyjnym, wówczas osoba pobierająca surowiec skanuje kod kreskowy, który jest oznaczony. W efekcie dla każdej sztuki produktu można uzyskać szczegółowe dane na temat jego składników: źródła ich pochodzenia, numer partii, daty dostawy. Pozwala to na wykrywanie i eliminowanie źródeł wad i braków.
Ad 5. Przyjęte receptury dla poszczególnych produktów niejednokrotnie będą podlegały praktycznej weryfikacji, a w konsekwencji korekcie. Każda dyspozycja produkcyjna podlega końcowemu rozliczeniu. W jego trakcie następuje porównanie normatywnego zużycia surowców ze zużyciem faktycznym. W konsekwencji ostateczny koszt wytworzenia produktu zostaje uściślony. Często występujące różnice pomiędzy zużyciem normatywnym, a zużyciem faktycznym mogą wskazywać na występującą niegospodarność na stanowisku pracy. Może też ona stanowić przesłankę do korekty niewłaściwie przyjętych normatywów.
